Sneeuw rond de maan 2

We kijken naar dode ogen in een wereld van mysterie die onze ogen zoeken  en luisteren  naar alles wat tot ons komt uit zijn mond als een  oude langspeelplaat die opnieuw  wordt afgespeeld  met verbazing  ons gehoor bereikt ons vervult   met onzekerheden en angst  om meegetrokken  te worden in  de echo put van het heilloos  spoor van oorlogzuchtige  geweldenaars die ons voor  en of  nog niet  voor ogen  zijn gekomen  vervreemding pijn en  sidderende angsten  we voelen  ons  er door overmand ter linker en ter rechterhand  in ons eens zo  onschuldige Holland  een ijskoude wind scheert over de molens  de bomen en de schone bloemen sluiten hun hart voor de onbekende wind die ze tart  Geschreven  door  Elize Augustinus  25 augustus 2024 aangepast op 04 september  2024

De waanzin regeert Het geweld ten hemelschreiend Van de geschiedenis niet geleerd  Wollen sokken voor soldaten breiend  Kerkelijke leraars onbekeerd  Een dode meer of minder  Ver van huis en zelf ongedeerd Zonder gewetenswroeging noch hinder  Biddende in het vlees van de wereld geest  Voortgestuwd door het beest  Geschreven door Elize Augustinus  Op 06 augustus 2024

Mensen kletsen over oorlog  bommen en kanonnen en van alles wat is tegen de leer van  de vrede Heer hun geluid  wordt steeds rumoeriger nadat het gift zich aan de tong heeft vastgezogen  sinds Eva van het fruit heeft gegeten  en uitgedeeld  vanuit de doolhoven tot zwijgen gebracht  aan de zilveren rivier  hoor en steun mij en zing met mij een nieuw lied tegen de leugen  de ontzetting en span niet samen met  het geweld dat mij overal bedreigt maar noem mij  en steun mij om mijn naam  terug te krijgen  Geschreven  door Elize Augustinus  op 29 juni 2024

Een held van  onze tijd is bevrijdt  wat is dat mooi  wat zijn we blij  ontroerende beelden  gaan aan ons voorbij zonder dat  wij onze ogen droog  kunnen houden  nooit geef ik het op  niet vandaag of morgen  Geschreven  door  Elize  Augustinus  op 26 juni 2024

Oorlogen rampen en geweld  volk staat op tegen volk  het is nooit anders geweest;  geen mensenhand  houdt  blijvende vrede in stand  Laten we  roeien met de riemen die we hebben  met de  Bootsman  aan boord om  niet al schommelend uit de boot te vallen Onderweg naar de wonderberg van belofte  Alles wordt nieuw Geschreven  door  Elize Augustinus  op 05 februari 2024   

het uiterlijk van de dichter werd zacht  wanneer het de gevoelens weerspiegelde  waarvan het hart sprak verlicht door een glans van liefde goedheid en waarachtige toewijding  des te sterker voelde de kunstenaar  in het bewogen hart de angel van de duivelse kwaadaardigheid steken, hier  en daar en overal waar de echo’s  van het kwaad weerkaatst werden daalde  de dichter met het gewonde hart  af naar  de oever der rivier door de ondergaande  zon rood gekleurd waar het plotseling  in onderdook om op te staan , uitziende  op de vredige pracht  onder dezelfde oude  boom om  voor  zonsopgang te luisteren  naar de  melodieën die Hij had  geleerd  Geschreven  door  eliZe Augustinus  op 16 september 2023