Blasfemie

De waanzin regeert
Het geweld ten hemelschreiend
Van de geschiedenis niet geleerd 
Wollen sokken voor soldaten breiend 
Kerkelijke leraars onbekeerd 
Een dode meer of minder 
Ver van huis en zelf ongedeerd
Zonder gewetenswroeging noch hinder 
Biddende in het vlees van de wereld geest 
Voortgestuwd door het beest 



Geschreven
door
Elize Augustinus 
Op 06 augustus 2024





Populaire posts van deze blog

Waar de schijnwerpers dagelijks op gericht staan

Afbeelding
Intussen weten we wel  dat in het land samen naast elkaar niet meer kan bestaan martelingen hongersnood dorst en dood we blijven stilstaan waar de schijnwerpers dagelijks op gericht staan volmaakt zal het in de tuin die we aarde noemen nooit zijn  en dit herinnerd ons; aan onze broeder mens geen water maar een stok met een spons gedrenkt in azijn begraven en weer opgestaan van een gedoemde planeet terug naar het vredelicht Geschreven door Elize Augustinus op 03 augustus 2025
Meer lezen

Lentelied

Afbeelding
  De lucht is nu weer helder blauw zonder uitgewaaide strepen en waas om de zon een lichtgevende warmte bron met daaronder het zoete gezang van vogels zodra de dag begon in open hemelen met de bedauwde bloemen  de wind die wij inademen in het vurige heelal  dat er vrede mogen zijn de vlinders om ons zoemen  in  stilte van de natuur ver weg van het geknal waarin wij meegesleept dreigen te worden tezamen zuchten en tezamen klagen voert ons voort door heilig licht bemind ontroerd de geest vervoerd tot zingen een waterval van heldere schone melodieën die wij beamen gelijk een vogel die aan zijn kooi ontsnapt opgericht en veilig  alles verwacht van het leven en elkaar met liefde omringen  Geschreven  door  Elize Augustinus  21 mei 2025
Meer lezen

Aan de oever der rivier

Afbeelding
het uiterlijk van de dichter werd zacht  wanneer het de gevoelens weerspiegelde  waarvan het hart sprak verlicht door een glans van liefde goedheid en waarachtige toewijding  des te sterker voelde de kunstenaar  in het bewogen hart de angel van de duivelse kwaadaardigheid steken, hier  en daar en overal waar de echo’s  van het kwaad weerkaatst werden daalde  de dichter met het gewonde hart  af naar  de oever der rivier door de ondergaande  zon rood gekleurd waar het plotseling  in onderdook om op te staan , uitziende  op de vredige pracht  onder dezelfde oude  boom om  voor  zonsopgang te luisteren  naar de  melodieën die Hij had  geleerd  Geschreven  door  eliZe Augustinus  op 16 september 2023  
Meer lezen