Waar de schijnwerpers dagelijks op gericht staan
Intussen weten we wel
dat in het land samen naast
elkaar niet meer kan bestaan
martelingen hongersnood
dorst en dood
we blijven stilstaan
waar de schijnwerpers dagelijks
op gericht staan
volmaakt zal het in de tuin
die we aarde
noemen nooit zijn
en dit herinnerd ons;
aan onze broeder mens
geen water maar
een stok met
een spons gedrenkt in azijn
begraven en weer opgestaan
van een gedoemde planeet
terug naar het vredelicht
Geschreven
door
Elize Augustinus
op 03 augustus 2025